Udaipur Günlerim ve Stock Görüntülerim:
Udaipur’da çektiğim görüntüleri youtube kanalımdan izleyebilirsiniz:
.
http://youtu.be/EGbNE4IEhJ8
.
.
Daha önceki yazımda, Udaipur’da yaşadığım gıda zehirlenmesinden bahsetmiştim, ama onun dışında epey sakin ve dinlendirici bir yerdi Udaipur. Daracık sokaklarıyla fotojenik binalarıyla görmesi hoş bir şehir.
Hampi’den sonra tam olarak 35 saatlik yolculukla gelebildik Udaipur’a. O yüzden ilk gün full uyuduk : ) Epey iyi interneti vardı (hindistan’da bize denk gelen muhtemeeln en iyi bağlantı) ondan vaktimin çoğunu şehri dolaşmaktan ziyade, otel odasında online bilgisayar oyunu oynayarak geçirdim : ) Zaten küçük şehir çok bir şey yok, normalde 1 gün maksimum 2 gün yeterli bir yer. biz totalde 7 gün kaldık. (gerçi 5.gün gidecektik, zehirlenmeden dolayı 7’ye çıktı gün sayısı)
Çamaşır yıkatmayla ilgili enteresan bir olay yaşadık. Daha önce endonezyada bir kere çamaşır yıkatırken, tüm parçaları tek tek saymışlardı, 7 don, 5 t-shirt, 8 çift çorap falan diye. Kirli çamaşırları tek tek çıkartıp saymak kokulu bir iş olsa da, ordaki adam sorumluluk almak istemiyordu, yok kıyafetim çalındı, yok eksik var muhabbeti çekmek istemediğinden baştan tek tek sayıyordu tüm çamaşırları.
Udaipur’da ise, her bir parça başına para alıyorlardı, t-shirt 5 rupee, çorap 3 rupee falan gibisinden. Dedim bunlar da heralde benzer şeylerden böyle ayrı ayrı fiyatlandırmışlar.
Çok sonradan fark ettik ki meğer bizim çamaşırları dere kıyısında yıkamışlar : ) Videoda çektiğim kişilerden biri bizim çamaşırları yıkıyor bile olabilir : )
Udaipur’la ilgili bir başka olay da, dünyanın en fakir kral’ı muhtemelen bu bölgenin kralıymış : ) Önceki kral tüm sarayın ve civardaki lüks otellerin sahibiymiş (ki hakkaten muazzam yerler ve full çekiyor) 2 erkek çocuğu varmış,birincisi tahtı almış kral olmuş, diğeri tüm malvarlığını almış, krallıktan vazgeçmiş : ) Kağıt üstünde doğru düzgün bir şeyi yokmuş kralın.
Ayrıca politik bir etkisi de yok, sembolik bir kral. Yeni tanıştığı kişiler “Ne iş yapıyorsun?” diye sorunca, “Kral’ım ben” diyor sadece anlıcağınız, başka bir olayı yokmuş garibimin.
En bomba olay da, kaldığımız otelin çalışanları birbirleriyle yiyişirken gördük : ) standart hintli erkekler alınlarında kırmızı noktaları falan var ama dilli milli birbirleriyle öpüşüyorlardı mutfakta, Tuğçe detaylı gördü uzun bir süre şoktaydı garibim : )
Udaipur’dan sonra Pushkar’a doğru yola koyulduk..
